Katedra św. Agaty – Duomo di Sant’Agata

Powstała w miejscu rzymskich term Achillesa, wzniesiona przez potomka skandynawskich wikingów, hrabiego Rogera I w 1094r. Stworzona z bazaltu – czarnej skały pochodzenia wulkanicznego. Pozostałości z tamtego okresu to trzy normańskie absydy i tylna część świątyni.
Wielokrotnie ją odbudowywano i przebudowywano na skutek licznych kataklizmów. Po najbardziej niszczycielskim trzęsieniu ziemi w 1693r. prac nad odbudową podjął się Girolamo Palazzotto. Katedra otrzymała barokową fasadę wykonaną z białego marmuru, ozdobioną kolumnami korynckimi pochodzącymi z rzymskich budowli. Główny akcent nadaje rzeźba patronki św. Agaty. Posąg w 1711r. wyrzeźbił najważniejszy architekt miasta Giovanni Battista Vaccarini.
Wewnątrz katedry możemy podziwiać wykonaną z zastygłej lawy ambonę oraz świeczniki umieszczone przy głównym ołtarzu.
Zaciekawić może Capella di Sant’Agata – pozłacanym, wysadzanym drogimi kamieniami XVIw. relikwiarz chroniący relikwie Patronki Katanii.

Spoczywają tu również szczątki świetnego kompozytora operowego Vincenza Belliniego.

Kim była św. Agata?

Według ludowych przekazów i opisu męczeństwa z V w., Agata urodziła się w Katanii w dobrze sytuowanym rodzie rzymskim. Przyjęła wiarę chrześcijańską i postanowiła żyć w dziewictwie. Na swoje nieszczęście, wpadła w oko rzymskiemu namiestnikowi. Kwintian słynął z rozpustnego stylu życia i nie szczycił się dobrą reputacją. Agata odrzuciła jego zaloty oraz późniejsze zaręczyny. Włodarz, nie mogąc znieść zniewagi, kazał ją uwieźć i torturować. Przypalano ją, kładziono na rozżarzonych węglach i odcięto jej piersi. Podczas tych okropności, rozszalało się trzęsienie ziemi, a Namiestnik, widząc w tym karę Bożą, kazał zaprzestać dalszych męczarni. Domniema się, że niestety, Agata poniosła śmierć rzucona na rozżarzone węgle i zmarła 5 lutego 251r.

Na upamiętnienie cierpień dziewczyny powstały kościoły pod specyficznymi wyznaniami, jak jak św. Agaty w Piecu lub św. Agaty w Więzieniu.

Oraz lokalny deser – Minne di Sant’Agata – piersi św. Agaty czyli okrągłe biszkoptowe ciastka, nasączone likierem i wypełnione serem ricotta wraz z kawałkami czekolady. Z góry oblane białym lukrem i wykończone kandyzowaną wiśnią. Zdarzają się też wersje bardziej awangardowe, z zielona polewą i uwieńczone pistacją.

Obrończyni miasta

Kiedy jakiś czas po jej śmierci, wybuchła Etna i lawa zbliżała się do miasta, procesja wiernych, niosąca welon świętej i śpiewająca modlitwy o oszczędzenie Katanii przed żywiołem, doświadczyła cudu. Święta Agata wysłuchała próśb i lawa zatrzymała się tuż przed miastem. Od tej pory stała się oficjalną patronką Katanii.
Co roku od 3 do 5 lutego oraz 17 sierpnia odbywa się święto ku jej czci, które stanowi piękny manifest wiary i folkloru.
17 sierpnia to dzień odzyskania przez Katanię relikwii świętej. Zostały one w 1040r. skradzione i wywiezione do Konstantynopola. W 1126 r. dwóch żołnierzy armii bizantyjskiej, Gisliberto i Goselmo wykradło je i przywróciło miastu.

Ku jej czci i upamiętnieniu cierpienia powstał kataloński, słodki przysmak zwany minnuzze lub minne di Sant’Agata – czyli piersi św. Agaty. To półkoliste ciastka, przypominające piersi, wykonane z ciasta

Zaraz obok katedry znajduje się kościół Chiesa della Badia di Sant’Agata. Zachęcam do odwiedzenia i skorzystania z wejścia na kopułę z tarasem widokowy, skąd rozpościera się przepiękny widok na całe miasto i wyłaniającą się w oddali Etnę.